De uitslag staat er op:
Het verslag van Joep:
Een zonovergoten plein aan het Hofland in Roelofarendsveen was de startlocatie voor 527 grotendeels verklede hardlopers die deelnamen aan de twaalfde One en Only estafette-marathon, de Once en Only Upon a time in de Westend. De startlopers van de 125 teams en de 27 marathonlopers stonden klaar voor de start van een marathonwedstrijd over ruim 42 kilometer verdeeld over rondjes van 2,6 kilometer. De talloze cowboys, indianen en allerlei andere kleurrijke verschijningen werden, na een openingswoordje van burgemeester Maria vd Velde, direct het Gemeentehuis door geloodst. Via de achteruitgang liep de compacte stoet, voor de hoofdingang langs, waar het kleurrijke zangkoor Effe Anders voor de live muzikale begeleiding zorgde. Terug naar het Hofland moesten de lopers door de haag wachtende wissellopers heen om dwars door het magazijn van vd Poel naar het Westeinde te lopen. Via een brede noodbrug werd de oversteek gemaakt naar de Voorstraat, waarna talloze toeschouwers de lopers persoonlijk vocaal en muzikaal aanmoedigden (deelnemerslijsten waren vooraf verspreid).
Op de brug van het Pastoor Onelplein zorgde medewerkers van de Stichting VPTZ Kaag en Braassem, een van de twee organisaties die mogen delen in het beoogde batige saldo, voor een extra waterpost, en dat was geen overbodige luxe bij de hoge temperaturen. Halverwege het Westeinde, omgedoopt tot Westend, werd een tweede wateroversteek gemaakt naar De Deep Valley, een pittige afdaling waar na twee scherpe bochten de even pittige klim terug op het eind behoorlijk in de kuiten te voelen was. Aan het einde van het Westend, volgden twee bochtige hofjes bij de Fransche Brug, met wederom heel veel muziek. Op de weg terug over het Westeinde konden de lopers eindelijk in hun ritme komen zonder bijzonder obstakels maar met volop aanmoedigingen van de feest vierende mensen.
Terug gekomen op het Hofland werd er gewisseld en konden de gestopte estafette lopers weer even op adem komen. De meeste lopers moesten hierna nog 4 maal opnieuw opstarten voor een volgende ronde, waarbij de laatste ronde met alle lopers gelijk werd gedaan. De marathonlopers hadden geen rustpauzes en hadden het zwaar met de hoge temperatuur en het pittige parcours. Maar gedreven door de massale ondersteuning wisten de meesten de finish ongeschonden te bereiken. Bij de heren was het 1-2-3 voor Plantaris lopers. Dennis van Berkel was op voorhand favoriet bij de afwezigheid van de winnaar van de twee vorige edities. Dennis liep alle twaalf edities van de One en Only en boekte nu zijn achtste overwinning. De tweede plaats was voor de op een week na 60 jarige Kees van der Hoorn, die hiermee een prestatie van formaat leverde. Hij bleef de nummer drie, zijn veel jonger clubgenoot Cen Loos, ruim zes minuten voor. Bij de dames deden enkel Engels hardloopsters mee. Nieuwkomer Emily Hannon versloeg landgenotes Linda Major en Pauline Howes, en maakte er dus een Brits onderonsje van.
De estafette is in de loop van de tijd wel het hoofdnummer van deze kermismarathon geworden en hier is de strijd altijd op het scherps van de snede. Het winnende team kwam toch uit de onverwachte hoek. Al vele jaren doen er meerdere Belgische teams mee. Een aantal voor de fun maar dit jaar ook een supersterk team. De vier lopers van de club de Kasteellopers uit Vorselaar waren door niemand bij te houden. Gemiddeld liepen zij 9.29 per ronde en liepen zo op de nummer twee, Team Incognito, per ronde 23 seconden uit. De nummer drie “Lucky Luuk en zijn schaduwen” volgden hier wel dicht achter.
Het fraaist verklede team verkiezen was een grote opgave voor de jury. De vele fraai outfits stelden de jury voor een bijna onmogelijke taak. Het Ter Aarse team “Cowboy Gerard en zijn spel kaarten” was uiteindelijk de gelukkige. Het met pijlen doorboorde cowboys kwartet moest helaas de prijsuitreiking missen, waardoor de prijs bij afwezigheid werd toegekend aan het ronde-registratie team. Deze vier vrijwilligers, Frans, Danielle, en beide Petra’s, voeren deze taak al 12 jaar uit en zorgden er voor dat iedereen zijn eigen rondetijden nog eens kan terugkijken.
Het organiserende marathon team, gesteund met 49 vrijwilligers van Plantaris, kunnen dit jaar weer met trots terugkijken op een uniek loopevenement dat zijn gelijk niet kent. Na het opmaken van de balans hopen zij ook Stichting Droomdag en VPTZ, weer een mooie donatie te kunnen schenken namens de lopers en vooral namens alle vrijwilligers die zich belangeloos hebben ingezet voor dit super-evenement.Toegevoegd nog een verslag van trouwe deelnemer Theo de Jong
Ze hebben er weer wat moois van gemaakt
Ze hebben er weer wat moois van gemaakt, daar in Roelofarendsveen. Het thema van de One and Only was dit jaar ‘Once upon a time in the West’. Voor mij de beste western die ooit gemaakt is, ondanks dat Clint Eastwood er niet in mee speelt. En dat het thema een western ging was duidelijk te zien aan de deelnemers van de 125 estafette teams en de 26 sololopers. Cowboys in soorten en maten, indianen en sheriffs, minimaal 12 saloons langs de kant en overal westernmuziek, maar ook veel country met Johnny Cash en Dolly Parton (Jolene heb ik nu wel genoeg gehoord) en tot mijn verrassing ook op twee plaatsen de nieuwe cd van Waylon. En dan de route. In het verleden hebben we al heel wat meegemaakt met de One And Only’s, stukken over het zand, een dijk op en neer, 21 keer door een plantenkas, door treinwagons etc. En nu, nu gingen we meteen na de start door het gemeente huis, er omheen en dan door een magazijn. Op veel plaatsen scherpe bochten met op zes plaatsen heen en terug om een hek en weer verder. Over het Westeinde een lekker lang stuk rechtdoor, dan door hofjes met bochten, bocht na bocht. Op één plaats een bruggetje omhoog, dan steil zes meter naar beneden, scherp rechts af, om het hek, 200 meter rechtdoor, weer draaien om een hek, 100 meter terug, scherp rechtsaf, over 15 meter weer steil zes meter omhoog, weer rechts af en maar weer verder, kortom een technisch parcours waar niet iedereen van houdt. Mij ligt dat gedraai en bochtenwerk wel. En ook de sfeer ligt me. Ik kom er graag. Ik liep er mijn laatste marathon voor mijn operaties, de eerste erna en mijn 100ste.
Het aantal sololopers was gering, maar wel veel bekenden. Vooral de aanwezigheid van Lex de Boer deed me goed. Vandaag voor hem marathon 401! Na de start was er meteen een opstopping om door het gemeentehuis te komen, maar daarna kwam de meute goed op gang en rekte steeds verder uit, waardoor er geen opstoppingen meer waren. Mijn stiekeme doel was een (voor mij) snelle marathon te lopen in ongeveer 4:25. Dat zou een nieuw PR in mijn tweede loopleven zijn en daarvoor zou ik circa 6:20 per km moeten lopen. Maar vanaf het begin ging het eigenlijk steeds te snel, ondanks dat ik wat inhield. Ik liep daar heerlijk te genieten in een strak tempo wat ik, zo voelde het, heel lang kon volhouden. De halve marathon ging in 2:09 en een beetje. Eigenlijk veel te snel, maar het liep zo lekker. Ik hoefde niet te hijgen of overmatig transpireren, ik liep gewoon ontzettend lekker en zou wel zien waar het schip strandde. De eerste kilometer van de tweede helft dook ik zelfs onder de 6 minuten. En zo ging het maar door, elke kilometer sneller dan gepland. Het was dan ook voor mij een heerlijk weertje, zon, 20 graden en nauwelijks wind. En elke ronde een glaasje cola van een voor de marathonlopers gereserveerde tafel van een particulier. En voor mij ook leuk was het inhalen van steeds meer sololopers. De eerste ronde liep ik bijna laatste, terwijl ik als 12de eindigde. Een resultaat waar ik trots op ben.
Maar bij kilometer 38 werd het serieus moeilijk. De kilometertijden liepen op naar 6:45. Maar de laatste ging weer in 6:20 met als eindtijd 4:21:06. Voor mij een droomtijd, dik zes minuten sneller dan mijn vorige tweede loopleven PR, dat ik dit voorjaar in Genk liep. En zeer strak gelopen, in de tweede helft een verval van maar 3 minuten! Een onverwachte, maar o zo welkome tijd. Ik vraag me af hoe dat komt. Ik word over twee weken 64 en beschik sinds mijn operaties in 2005 en 2006 nog maar over 75% van mijn hartfunctie. En toch loop ik steeds sneller en gaat het steeds makkelijker. Ben ik nog steeds aan het herstellen, of ligt het aan mijn training. Sinds vorig jaar oktober loop ik iedere woensdag 50 tot ruim 60 kilometer. En de laatste maanden vaak ook nog duurlopen met snelle kilometers. Ik weet het niet, maar het zal vast een combi zijn. Maar hoe het ook komt, ik geniet ervan. Er zijn niet zo heel veel lopers van dik zestig die nog nieuwe PR’s lopen.Theo de Jong
Theohinne@hotmail.com
ga naar de bovenkant van dit blad
Deze pagina sluiten
LINKS:
Sponsors en Sportvrienden
Plantaris Website
Onze hoofdsponsor
Onze evenementsponsor
Braassemloop Onderdeel van
Zorg en Zekerheid
Het afgelopen jaar liepen wij ook voor het goede doel