De marathongroep trok de wijk in om het parcours te verkennen en verder inspiratie op te doen:

De Wilgenstraat was tot grote verrassing met sneeuw (normaal met hondenpoep, let op het bordje) bedekt.

Huis ter Veen lag er sprookjesachtig bij. Het team verbleef hier vijf dagen.

Ook de Berkenweg bleek enkel met de gladde latten toegankelijk.

Leon en Jos bekeken de Essenweg. Leon kijkt nog bedenkelijk.

De start en finish lokatie werd uitvoerig besproken door Jan en Joep. Twee wijze mannen (uiterlijk).

Jan Bouwmeester duidt aan dat het parcours hier in ieder geval breed genoeg is. Jan vd Werf liet later zien dat dit voor hem niet opging.

Met de skies werd het gebied nader onderzocht. Peter Akerboom in aktie.

Tussendoor werd hevig geevalueerd. Wilkommen in Hochp(f)ilzen.

De populierenstraat bleek er verder keurig bij te liggen. Het kan er koud zijn (Holwandeeonijs herleeft).

De lindenlaan is iets te smal om naast elkaar te gaan.

Meidoornstraat belooft lastig te worden met veel vals plat.

De handen werden op tijd gewarmd. Kun je nagaan hoe koud die handen waren.

De Dijkstraat maakt waarschijnlijk ook deel uit van het parcours. Dat wordt buffelen.

In de Iepenstraat moeten de dennenweg.

De dijk langs de Wilgenstraat wordt een zware passage in het parcours.

De zwaarte van het parcours is af te zien aan deze gezichten.

Jos op zoek naar een geschikte drinkpost.

Deze lokatie is bijzonder geschikt voor de après-run.

Niet geheel ongevaarlijk bleek de afdaling van de brug bij Schouten. Jan en Joep maakten een neuslanding.

Heer Hogenboom rust. Hoge bomen vangen veel Bergwind.

De bocht Meidoornstraat, Berkenweg is mooi maar lastig.

Gehavende, maar tevreden gezichten: vlnr: Jan, Peter, Leon, Joep, Jan en Jos. Helaas niet op de foto: Toon en Hein.